-
1 zajść
zaj|ść\zajśćdę, \zajśćdzie, \zajśćdą, \zajśćdź, zaszedł, zaszła сов. 1. зайти;słońce zaszło солнце зашло; \zajść do kogoś зайти (наведаться) к кому-л.;\zajść od tyłu зайти сзади;
2. прийти, дойти;\zajść na godzinę piątą прийти (дойти) к пяти часам;
3. покрыться, заволочься;oczy zaszły mgłą глаза затуманились; szyby zaszły parą стёкла запотели; 4. произойти, возникнуть; zaszła konieczność возникла необходимость; zaszło nieporozumienie произошло недоразумение;* * *zajdę, zajdzie, zajdą, zajdź, zaszedł, zaszła сов.1) зайти́słońce zaszło — со́лнце зашло́
zajść do kogoś — зайти́ (наве́даться) к кому́-л.
zajść od tyłu — зайти́ сза́ди
2) прийти́, дойти́zajść na godzinę piątą — прийти́ (дойти́) к пяти́ часа́м
3) покры́ться, заволо́чьсяoczy zaszły mgłą — глаза́ затума́нились
szyby zaszły parą — стёкла запоте́ли
4) произойти́, возни́кнутьzaszła konieczność — возни́кла необходи́мость
zaszło nieporozumienie — произошло́ недоразуме́ние
zaszedł wypadek — име́л ме́сто ( произошёл) несча́стный слу́чай
co tu zaszło? — что здесь произошло́ (случи́лось)?
•
См. также в других словарях:
zajść — dk zajdę, zajdziesz, zajdź, zaszedł, zaszła, zaszli, zaszedłszy zachodzić ndk VIa, zajśćdzę, zajśćdzisz, zajśćchodź, zajśćdził 1. częściej dk «idąc dotrzeć dokądś, przybyć gdzieś» Zaszedł na wieczór do domu. Spacerując zaszli aż do lasu. Z trudem … Słownik języka polskiego
zachodzić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, zachodzićdzę, zachodzićdzi, zachodzićchodź {{/stl 8}}– zajść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IXd, zachodzićjdę, zachodzićjdzie, zajdź, zaszedł, zaszła, zaszli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ciemnawo — «dość ciemno, niezbyt widno; mało światła» Słońce zaszło, było już ciemnawo … Słownik języka polskiego
ciemno — I n III, Ms. ciemnonie, blm «brak światła, mrok; ciemność» Nie znosić, bać się ciemna. ◊ pot. W ciemno «na ślepo, nie mając żadnych danych o określonej sprawie, bez rozeznania w sytuacji» II ciemnoniej przysłów. od ciemny (zwykle w zn. 1 i 2) a)… … Słownik języka polskiego
chmura — ż IV, CMs. chmurze; lm D. chmur 1. «zawieszone w atmosferze widzialne skupienie drobniutkich kropelek wody, kryształków lodu albo ich mieszaniny, powstające w wyniku kondensacji pary wodnej» Ciężka, czarna, granatowa, ołowiana chmura. Chmura… … Słownik języka polskiego
